Rozdział 13

Siedzieliśmy z Harrym na ławce w parku i rozmawialiśmy o wielu bezsensownych rzeczach. Po prostu cieszyliśmy się sobą. Dochodziła już 13 więc zaproponowałam abyśmy wrócili i posiedzieli trochę u mnie .

Po pół godzinie doszliśmy do domu . Zajęłoby nam to mniej czasu ale kilka razy zaczepili nas to fani, to dziennikarze . Niestety to była jedyna wada w tym, że mam sławnego chłopaka. Prawie w ogóle nie mogliśmy w spokoju posiedzieć razem. Weszliśmy w końcu do środka .

-Olivia to Ty ?!- krzyknął Nick z salonu.

-Tak !- odkrzyknęłam - i jeśli znowu jesteś w samych gaciach to się ubierz, bo mam gościa !

-Kat lubi patrzeć na moją klatę - odpowiedział i stanął przede mną i Harrym w korytarzu . Tak jak myślałam. Miał na sobie tylko bokserki.

-Chyba będę musiał powiedzieć o tym Niallerowi- zaśmiał się Styles.- Jestem Harry - podał rękę mojemu bratu, a ten uścisnął ją i także się przedstawił - a ja Nick . Sorry za tak skąpe ubranie ale w domu liczy się wygoda, a znajomi Olivii już do tego przywykli .

-Spoko mieszkam z czterema chłopakami i czasami widziałem ich w jeszcze skąpszym wydaniu tak więc .. no rozumiesz- powiedział Harry i cała nasza trojka zaczęła się śmiać .

-Już chcesz jechać ?- zapytał mnie brat .

-Nie nie jeszcze nie . Zawieziesz mnie przed 15.- powiedziałam .

-A gdzie jedziesz ? Mogę Cię podwieźć.- zaproponował Harry.

-Do szpitala . A to nie będzie kłopot ? Nie spieszysz się na jakiś wywiad czy coś?

-Nie, to żaden kłopot dzisiaj mamy wol..- nie dokończył jednak, bo przerwał mu mój brat.

-Wywiad ? Chwila to Ty jesteś ten Harry z tego zespołu który był w X Factor ?

-Tak to ja .

-Oddawaj mi kasę .

-Nick o co chodzi ?- zapytałam się, bo nie wiedziałam co mu odbiło .

-No tak tak moja siostra wysłała na was tyle sms-ów z mojego telefonu, że tata zablokował mi telefon na miesiąc ! Oczywiście nie przyznała się wcale .

-Oj no .. zabrakło mi kasy na koncie- powiedziałam i znowu zaczęliśmy się śmiać.- Okej chodź Harry .- złapałam go za rękę i poprowadziłam po schodach do mojego pokoju .

-Rozgość się, a ja pójdę do kuchni po jakieś przekąski .

-Nie idź . Nie chcę nic jeść, a jeszcze bardziej nie chcę żebyś gdzieś szła.- powiedział Styles i podszedł do mnie. Chciał mnie pocałować jednak uchyliłam się .

-Nie nie nie . Chce mi się pić . Zaraz wrócę, wytrzymasz- zaśmiałam się i zostawiłam go samego. Zeszłam do kuchni wzięłam wodę mineralną i dwie muffinki które upiekłam dla Chrisa po czym wróciłam na górę . Loczek siedział na łóżku i oglądał jakiś album ze zdjęciami .

-Ale byłaś pucata jak byłaś malutka. To takie słodkie.- odezwał się.

-Dobra dobra śmiej się ale kiedy ja znajdę Twoje zdjęcie z młodości dam je prasie i zobaczymy kto będzie się śmiał- drażniłam go.- Babeczkę ?

-A teraz chcesz ugodzić sprawę babeczką ? Nie nie jestem przekupny .- udał że się na mnie obraził.

-Okej sama zjem te dwie pyyyszne czekoladowe muffinki własnej roboty.

-Dobra daj mi jedną.

-Aha ! Wiedziałam - zaczęłam się śmiać . - Proszę - podałam mu ją .- A co dostanę za taki pyszny deser ?

-Może coś pyszniejszego- podniósł jedną brew i po chwili pocałował mnie nieco namiętniej niż zawsze . Usiadłam mu na kolana i oplotłam ręce na szyi .

-Wiesz co?- przerwał pocałunek brunet.

-Mhm ?

-Jesteś niesamowita, a ja jestem szczęściarzem, bo jesteś tylko i wyłącznie moja.- powiedział. Miałam mu odpowiedzieć , że on też jest niesamowity ale wtedy zadzwoniła moja komórka. Zeszłam z kolan Hazzy i podeszłam do biurka . Dzwoniła Kat. 

-No hej bejb co jest?- zapytałam i próbowałam odgonić Harolda który się do mnie kleił.

-Słuchaj, bo ja.. mogę do Ciebie wpaść?- zapytała zapłakana. 

-No jasne, że możesz ale co się stało dlaczego płaczesz ?

-Opowiem Ci na miejscu- usłyszałam jeszcze jeden spazm płaczu i rozłączyła się.

-To Katniss zaraz tu przyjdzie coś się stało, bo bardzo mocno płakała a jej to się rzadko zdarza. Mam jakieś złe przeczucia . Słuchaj przepraszam ale chyba dzisiaj nie pojadę do szpitala więc nie musisz mnie wieść . Zadzwonię do Chrisa i go też przeproszę.

-Nie ma sprawy to ja już pójdę . Pogadaj z Kat i jak dowiesz się co się stało zadzwoń.- powiedział dał mi szybkiego buziaka i wyszedł z pokoju. Czekałam dziesięć minut na przyjaciółkę . W końcu weszła do mojego pokoju . Zamknęłam laptopa i szybko ją przytuliłam . Strasznie głośno płakała i nie mogła tego powstrzymać.

-Kat co się stało?- zaczynałam się martwić na poważnie.

-Moi rodzice... - znowu zaczęła nie powstrzymalnie szlochać- chcą... wyjechać do stanów !- wydusiła z siebie, a ja kiedy usłyszałam te słowa upadłam na łóżko pod ciężarem tej strasznej wiadomości.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przepraszam że dosyć długo nie dodawałam rozdziału ale po pierwsze nie mam teraz prawie na nic czasu a po drugie nie miałam jakoś pomysłu jednak obmyśliłam pewien .. plan (?) chyba można to nazwać planem i już wiem co będzie się działo w kolejnych rozdziałach. Piszcie komentarze i dodawajcie się do obserwujących bardzo was proszę . Z góry dzięki ! Roni ♥


I wbijajcie na bloga mojej przyjaciółki ! :) : http://dance-with-life.blog.onet.pl/